Ölüm arzusu, hayatın bir sonraki anına geçme
umuduna rest çekmektir. Eğer bu bilinçli bir arzuysa saygı duyulmalıdır. Kendini yok etme hakkı, (ötenazi)
yasalarla korumaya alınmalıdır. Koşulları belirlenmeli ve hakkını kullanmak
isteyene yardımcı olunmalıdır. Ötenazi intihar gibi bir kendinden, yani
yaşamdan kaçış değildir. Ölüme bilinçli bir teslimiyettir. İnsanın aklı başında
olduğu hâlde sağlık nedeniyle hiçbir zaman özgür varlığıyla yaşamını
sürdüremeyeceği bilgisini netleştiren iradesiyle alabileceği intihar kararı da
diyebiliriz buna. Ölüm hakkı, engelli olmanın ruhsal çöküntüsüne çare
yapılamaz. Bedensel engelden ileri, beynini bile kullanamadan yaşamaya karşı hayattan cesur bir vazgeçiştir.
İnsan bitki gibi yaşamak istemez; öleceksek de
sürünmeden ölelim. Bitkisel yaşama geçme ertesinde veya yaşarken işkence gibi
acılara katlanmak zorunda olduğunda insanın aklı başındayken yaptığı seçimiyle
kullanılabilir bir hak yapılmalıdır.
Muharrem Soyek